ชีวิตเด็กปี1
ผมเคยเป็นนักศึกษาที่มหาวิทยาลัยพะเยา เมื่อปี 2555 ผมรู้สึกว่ามันไม่ใช่และผมเองก็ขี้เกียจ ติดเพื่อน ติดเกมส์ ติดเหล้า ทำให้ผลการเรียนในเทอม1 แย่มาก แต่ผมก็ไม่ได้ติดF แต่เทอม2ผมก็ทำเหมือนๆเคย แต่กลับดูแย่กว่าเดิมมาก ผมติด F 3 ตัว ผลการเรียนแย่ที่สุด เพื่อนผมเรียนอยู่มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย แต่ลงคณะที่ตังเองไม่ชอบกำลังจะรีรหัส เพื่อนผมชวนเข้าเรียนที่มหาวิทยาลัยราชฏัชเชียงราย ผมคิดว่าต่อให้ผมเรียนที่มหาวิทยาลัยเดิม ผมก็คงเรียนไม่จบเพราะต้องเก็บหน่วยกิจเยอะ ผมไม่ใช่คนขยันอะไรมาก และที่มหาวิทยาลัยราชฏัชเชียงรายเก็บหน่วยกิจน้อยกว่า ผมจึงลองเข้าดูเพราะคิดว่ามหาวิทยาลัยราชฏัชเชียงรายคงจะสอนให้รู้จักกับประการณ์มากขึ้น พอเปิดเรียนผมได้เจอเพื่อน(อายุห่างจากผมปีหนึ่ง) มีกิจกรรมรับน้อง มันทำให้ผมเห็นเหมือนกำลังฉายหนังเรื่องเดิมอีกครั้ง แต่ไม่เหมือนเดิมคือ ผมกำลงัเริ่มต้นชีวิตใหม่ ในรั้วมหาวิทยาลัยแห่งใหม่ เพื่อนใหม่ๆ ผมคิดว่าผมควรจะจริงจังกับชีวิตสักที ผมพลาดมาแล้ว1ปี มันเป็นบทเรียนสำคัญในชีวิตของผม อาจารย์มหาวิทยาลัยราชฏัชเชียงรายสอนง่ายและเข้าใจกว่ามหาวิทยาลัยเดิม ผมรักที่จะเรียนนิเทศ มันเป็นสาขาที่ผมรักเพราะผมก็ลงสาขานี้มหาวิทยาลัยพะเยาก่อนจะมาเรียนที่นี้และผมก็ยังคงเลือกลงสาขานี้ ที่นี้กิจกรรมรับน้องสนุกมากถึงแม้ผมจะเคยผ่านจุดๆนั้นมาก่อนแล้ว มันทำให้ผมสนุกและได้มิตรภาพมากขึ้น การเริ่มต้นครั้งนี้มันไม่เสียเปล่าเลย การที่ผมผิดพลาดไปแล้วและเริ่มต้นใหม่ได้มันเป็นเรื่องดี ผมจะทำเวลาที่สูญเสียไปเป็นประสบการณ์ราคาแพง ผมรู้สึกประทับใจมากที่ได้เข้าเรียนที่นี้ เวลาหลังจากนี้อีก3ปี ผมก็จะพยายนามเรียนให้จบและจบจากมหาวิทยาลัยแห่งนี้ มหาวิทยาลัยราชฏัชเชียงราย สาขานิเทศศาสตร์ การสื่อสารสื่อใหม่
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น